Με έναν ευτελή τρόπο επέλεξε η τοπική μας κυβέρνηση και δημοτική αρχή να προσελκύσει κατ’ επάγγελμα δημοσιογράφους που διαφημίζουν ή προωθούν, κατόπιν παραγγελιών, τουριστικούς προορισμούς. Το διήμερο αυτό που ονόμασαν “φιλοξενίας και ενημέρωσης” περιείχε δυο γεύματα και δυο δείπνα. Το οργάνωσε παροπλισμένος δημοσιογράφος που προβάλλεται ως ο “επιτυχημένος δημοσιογράφος που εγκατέλειψε την Αθήνα για τη μαγευτική Αίγινα”. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα μιας δημοτικής αρχής που θεωρώντας ως κεκτημένο δώρο την προσφορά σκηνοθετημένων εικόνων προς κατανάλωση επενδύει στην υπάρχουσα βιομηχανία των 200 μέτρων της παραλίας της πόλης και της επέκτασής της και σε άλλα σημεία του νησιού, δίπλα στα εργασιακά κάτεργα των κακοπληρωμένων 12-15-18ώρων. Με τέσσερα τραπεζώματα και πολλές υποσχέσεις. Η “φιλοξενία” που η δημοτική αρχή την αρνείται για όσους την έχουν πραγματικά ανάγκη, όπως οι πρόσφυγες, την προσφέρει για κάποιους γραφιάδες που θα διαφημίσουν την σκηνοθετημένη της αγορά εντυπώσεων.
Για αυτό και για τη δημοτική αρχή της Αίγινας δεν υπάρχει η Αφαία, η Παλια-Χώρα, δεν υπάρχει ο Κύλινδρας, οι Πόρτες, ο Μεσαγρός, τα δασάκια της Αίγινας, οι μικροί αρχαιολογικοί χώροι, δεν υπάρχει η Βαγία, οι Άγιοι, το Όρος, ο Μπουρδέχτης, τα μικρά χωριουδάκια, τα νότια της Αίγινας, ούτε καν η Κολόνα. Δεν υπάρχουν οι άνθρωποι που μπορεί να γνωρίσει κανείς στις αθέατες όψεις ενός τόπου, δεν υπάρχει πουθενά ο άνθρωπος που δημιουργεί σχέσεις με ανθρώπους, δεν υπάρχει πουθενά τίποτε που δεν έχει κατανάλωση ανθρώπων, γεύσεων και εικόνων. Για το νέο δήμαρχο της παραλίας των 200 μέτρων που επενδύει στις φανφάρες των προηγούμενων δημοτικών διοικήσεων και βεβαίως επιδιώκει να βάλει το αποτύπωμά του σε αυτές, παρ’ όλο που εκλέχθηκε κυρίως από την περιφέρεια της Αίγινας κι όχι από την πόλη, δεν υπάρχουν όλα αυτά.
Εμείς οφείλουμε να ξεκινήσουμε να μιλάμε για τον άλλο τουρισμό, αυτόν που θα μπορέσει να είναι απόληξη των παραγωγικών δυνατοτήτων μας, αυτόν που θα μπορέσει να στοιχηθεί με μια επιδίωξη αποκέντρωσης, αυτόν που θα θέσει τις ανθρώπινες σχέσεις ντόπιων και επισκεπτών στο επίκεντρο, αυτόν τον τουρισμό που θα μιλήσει για την ιστορία του τόπου, για τις δυνατότητες και για τις αδυναμίες του. Για έναν τουρισμό που θα είναι ειλικρινής για τα προβλήματα που ζει ο τόπος και ανοιχτός στις ομορφιές που βρίσκονται σε κάθε του τετραγωνικό.