Φίλοι γονείς των μαθητών και των μαθητριών μας,
μαζί αντιλαμβανόμαστε ότι το σχολείο μοιάζει όλο και περισσότερο με κέντρο διερχομένων δασκάλων. Τη μια χρονιά στο Σουφλί, την άλλη στην Ιεράπετρα, μετά στη Σύρο κι έπειτα την Αίγινα… Αναπληρωτές δάσκαλοι-δασκάλες γενικής παιδείας ή ειδικών μαθημάτων μετακινούνται διαρκώς. Είναι κι αυτοί άνθρωποι συνήθως από αλλού, με παιδιά και υποχρεώσεις, με οικογένεια και προβλήματα. Μέχρι να γνωρίσουν τα παιδιά, να κατανοήσουν τις ξεχωριστές τους ανάγκες και ιδιαιτερότητες, να αντιληφθούν τις αδυναμίες και δυνατότητές τους, έρχεται …το καλοκαίρι. Το φθινόπωρο θα βρίσκονται τον Οκτώβρη, το Νοέμβρη ή … την άνοιξη σε ένα χωριό της Λαμίας, στην Κέρκυρα, στο Ηράκλειο ή στην Τρίπολη…
Αν συμπεριλάβουμε και τις καθημερινές μετακινήσεις των δασκάλων ειδικών μαθημάτων (ξένες γλώσσες, γυμναστική, καλλιτεχνικά μαθήματα, ΤΠΕ) από σχολείο σε σχολείο της περιοχής τότε μπορούμε να καταλάβουμε ότι δεν προλαβαίνουν να μάθουν ούτε τα ονόματα των παιδιών. Μοιραία μετατρέπονται οι ώρες διδασκαλίας, σε αυτό που λέμε χαριτολογώντας «η ώρα του παιδιού»: έλλειψη σεβασμού στο μάθημα, αδυναμία αντιμετώπισης συμπεριφορών, αδυναμία συγκέντρωσης στο μάθημα, έλλειψη επαφής με το μόνιμο προσωπικό για κοινή προσπάθεια εξύψωσης του μαθησιακού επιπέδου ή κοινής αντιμετώπισης των προβλημάτων.
Δεν είναι η μοναδική αιτία αυτή που το σχολείο καταστρέφεται αλλά όταν δεν υπάρχει μόνιμο προσωπικό υποβαθμίζεται διαρκώς η ποιότητά του και υπονομεύεται η σημασία του στα ίδια τα παιδιά. Αυτές τις μέρες μάλιστα, ένα σχέδιο νόμου που μειώνει στο 50% την προϋπηρεσία, άρα και την πείρα που έχουν κακήν κακώς αποκτήσει οι μετακινούμενοι και μετακινούμενες συνάδελφοί μας και απαξιώνει πλήρως το πτυχίο τους μπροστά στην ύπαρξη προσόντων όπως τα μεταπτυχιακά και διδακτορικά, θα επιφέρει έναν εμφύλιο για το ποιος είναι «ικανός» για να διδάξει. Θα βάλει ανθρώπους μεγαλύτερους και νεότερους σε ένα διαίρει και βασίλευε.
Αυτό το σχολείο θέλουν αυτοί που μας κυβέρνησαν, μας κυβερνούν και θα μας κυβερνήσουν. Για αυτό και μας κυβερνούν διότι διαιρούν και βασιλεύουν. Αυτό το σχολείο θέλουν: ένα σχολείο φτηνό κι ευέλικτο, ένα κέντρο διερχομένων αδιαφορώντας για σας, ανθρώπους των λαϊκών στρωμάτων που χώνουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τα ιδιαίτερα και τα φροντιστήρια. Όταν εμείς κι εσείς μέσα από την κλοπή του εισοδήματός μας τροφοδοτούμε τους ευρωαμερικάνους δανειστές κι έχουμε ένα τέτοιο σχολείο πώς περιμένουμε να μορφωθούν και να αποκτήσουν ήθος τα παιδιά μας;
Έχετε το χρόνο να το σκεφτείτε πως είναι κοινό το ενδιαφέρον μας, γονέων και εκπαιδευτικών, για ένα πραγματικό σχολείο με δάσκαλους και δασκάλες στη θέση τους. Ξέρουμε ότι υπουργοί, σύμβουλοι, κομματικοί, δημοσιογράφοι θα προσπαθήσουν να σας πείσουν για το αντίθετο. Εδώ όμως είμαστε εμείς. Υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών με τον ίδιο τρόπο που υπερασπιζόμαστε τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας. Για μόνιμους δασκάλους που αποτελούν τη βάση και προάγουν την παιδαγωγική διαδικασία. Για ένα σχολείο φτιαγμένο στη βάση των αναγκών των παιδιών και όχι των περικοπών. Για αυτό και απεργούμε!
Καλά Χριστούγεννα-Καλή χρονιά-με δάσκαλους δασκάλες σε όλα τα σχολειά.