Αρχείο κατηγορίας τοπική ιστορία

Ντροπή τους!

Ποιος είναι ο Σάμιουελ Γκρίντλι Χάου που η προτομή του –πολύ σωστά- κοσμεί το λιμάνι της Αίγινας;


Ο Σάμιουελ Γκρίντλι Χάου ήταν ένας ειλικρινής και ένθερμος υποστηρικτής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Ήταν ένας συνεπής δημοκράτης, διεθνιστής που βρέθηκε στα μέτωπα του αγώνα για την ελευθερία. Στις ΗΠΑ ήταν γιατρός ο οποίος συνέβαλε στην εκπαίδευση των τυφλών. Ήταν, επίσης, υπερασπιστής της ελευθερίας των μαύρων που ζούσαν σε συνθήκες σκλαβιάς μέχρι και τότε. Συγκινήθηκε από την Επανάσταση των Ελλήνων το 1821. Μαζί με άλλους που ήταν στη Φιλελληνική Επιτροπή της Βοστόνης έκανε ενέργειες για τη συλλογή χρημάτων που έφτασαν μέχρι και την ναυπήγηση της φρεγάτας «ΕΛΛΑΣ».

Ο Σάμιουελ Γκρίντλι Χάου ήρθε στην Ελλάδα όταν ξεκίνησε η εκστρατεία του Ιμπραήμ και εντάχθηκε στις δυνάμεις των Ελλήνων επαναστατών ως χειρουργός. Όμως δεν περιορίστηκε στην ιατρική και στην περίθαλψη τραυματιών αλλά πολέμησε επίσης με τέτοιο ενθουσιασμό που η φήμη του τον ακολουθούσε για χρόνια.

Αργότερα, το 1827, όταν επέστρεψε στην πατρίδα του αγωνίστηκε για να συγκεντρώσει χρήματα και προμήθειες για την αντιμετώπιση του λιμού στην Ελλάδα. Μαζί του έφερε και μικρό αριθμό ορφανών παιδιών από την Ελλάδα. Μάζεψε συνολικά το ποσό των 60.000 δολαρίων που δόθηκαν για τρόφιμα, ρούχα και την κατασκευή καταφυγίου για τους πρόσφυγες που είχαν έρθει στην Αίγινα από τα Ψαρά και τη Χίο όπως και για κατασκευή του λιμανιού της. Καταφύγιο επίσης κατασκευάστηκε στον Ισθμό της Κορίνθου όπως και νοσοκομείο στον Πόρο. Τελευταίο του ταξίδι στην Ελλάδα ήταν το 1866 κατά τη διάρκεια της Κρητικής εξέγερσης. Ο Χάου, όπως πολλοί φιλέλληνες, φόρεσε την ελληνική ενδυμασία.

Ποιος είναι ο Τζέφρι Πάιατ ο οποίος θα αποκαλύψει την προτομή του Σάμιουελ Γκρίντλι Χάου στο λιμάνι της Αίγινας στις 15-04-2019;

Ο Τζέφρι Πάιατ είναι ένας από τους πιο γνωστούς αμερικανούς διπλωμάτες με ρόλους αποσταθεροποίησης των χωρών οι οποίες αποτελούν «κίνδυνο» για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Ήταν ο αρχιτέκτονας της ουκρανικής κρίσης το 2014 και πρέσβης των ΗΠΑ την περίοδο που προέκυψε ο εμφύλιος στη χώρα. Έγινε διεθνώς γνωστός όταν διέρρευσε η τηλεφωνική επικοινωνία του με την υφυπουργό Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ. Είπε: «να πάει να γ****** η ΕΕ», σε μια περίοδο που η ΕΕ επιχειρούσε κάποια διαπραγμάτευση και ήρθαν στο φως οι πληροφορίες για τη συνεργασία της αμερικανικής κυβέρνησης με ένοπλες φασιστικές ομάδες στην Ουκρανία. Εκτός από τα 20.000.000 δολάρια για αυτό το σκοπό συμμάχησαν με το φιλοναζιστικό και αντισημιτικό κόμμα Svoboda.

Μετά την Ουκρανία ο Τζέφρι Πάιατ τοποθετήθηκε στη χώρα μας. Ήταν ο αρχιτέκτονας της εξωτερικής «μας» πολιτικής και ιδιαίτερα της συμφωνίας των Πρεσπών. Στόχος του δεν ήταν άλλος από το να εδραιωθεί το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ στα Βαλκάνια όπως και το να μετατραπούν οι χώρες μας σε οικονομικά προτεκτοράτα της ΕΕ, προωθώντας βεβαίως τον αλυτρωτισμό για να δημιουργεί, δίπλα σε άλλα εθνικά ζητήματα, ένα φυτίλι ανάφλεξης στην περιοχή.

Το τοπικό πολιτικό μας σύστημα;

Χάθηκε να μας έρθει ένας Αμερικανός ελληνιστής ιστορικός, φιλόλογος ή ένας άνθρωπος της τέχνης; Λες κι ο Πάιατ είναι ένας τουριστικός πράκτορας που θα φέρει καραβιές Αμερικανών τουριστών. Λες κι οι Αμερικανοί τουρίστες είναι κάποια καταναλωτικά πρόβατα που ακολουθούν τα ίχνη του Πάιατ.

Απλά, ντροπή τους!

όταν στην Αίγινα η βροχή ήταν υπόθεση άλλου

λιτανεία στην Αίγινα για την ανομβρία-δεκαετία του 60, στη Φανερωμένης
αναδημοσίευση από το αρχείο της σχεδίας
Σήμερα, βρέχει από το απόγευμα. Είναι λίγα αυτά που μπορούμε να πούμε. Περισσότερα νιώθουμε. Ρημαγμένες, στεγνές ζωές, αλωμένες από το εμπόρευμα, από τα υποσχόμενα επίπεδα κατανάλωσης και την κατάθλιψη. Οι μνήμες, οι αφηγήσεις τους, οι υπερήλικες φωνές τους που κάθε φορά ακούγονται σαν ευχή για “μη χειρότερα”, πάλι ακούονται. Τότε νέοι και νέες, ωραίοι και ωραίες, στην λεωφόρο Φανερωμένης παρακαλούσαν μαζί με τους παπάδες, τους προσκόπους, τις διοικητικές αρχές του νησιού για μια βροχή. Και ήρθε κάποια στιγμή. Ποιος την έφερε; Ε, καλά τώρα…
Να ξανάρθεις. Να ξανάρθεις βροχή.

Το θεριό του Τούρλου

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Το τραγούδι του σπασμένου Ροδιού» της Ιουλίας Χαρπίδου

Το Θεριό

Σε λίγο όλη η περιοχή του ΤΟΥΡΛΟΥ, μεταμορφώθηκε σε ξωτικό, που το δαίμονα μέσα του ΕΙΧΕ. Συρματόπλεγμα αγκαθωτό, στεφάνωσε τα χωράφια. Σε πάσαλους, που μπήξανε βαθειά μέσα στο χώμα, πινακίδες καρφώσανε. Πινακίδες που γράφαν: «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ Η ΕΙΣΟΔΟΣ, ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ». Καρφώσανε και κάρφωσαν όλες τις καρδιές του κόσμου.

Όλων τα βλέφαρα έκλειναν όταν το αντικρύζαν. Γιατί, σταλιά-σταλιά τους ρούφηξε το αίμα της καρδιάς τους. Εργάτες η Βαγία γέμισε. Ξένους και εντοπίτες, που σκληρά μέσα στο οχυρό, ακατάπαυστα δουλεύαν. Φουριόζοι με βραχνή φωνή και σκισμένες φανέλλες. Σκάβαν, θεμελιώνανε, χτίζανε και το Διοικητήριο στήσαν. Συνέχεια ανάγνωσης Το θεριό του Τούρλου

Πρόσφυγες στην Αίγινα του 1821


Αποσπάσματα από το βιβλίο του Απ. Βακαλόπουλου, «Πρόσφυγες και Προσφυγικό ζήτημα», Εκδόσεις Ηρόδοτος
Το βιβλίο αναφέρεται στην περίοδο της επανάστασης του 1821 και αμέσως μετά, όταν κύματα προσφύγων από τη Μ. Ασία, τα νησιά, και άλλες περιοχές κατεστραμμένες από στρατιωτικές επιχειρήσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως αντίποινα, καταφεύγουν σε απελευθερωμένα εδάφη. Ένας από τους τόπους προορισμού είναι και η Αίγινα. Παραθέτονται αυτούσια και με λιτό σχολιασμό [σε αγκύλες] τα χωρία που αφορούν την Αίγινα μαζί με τις παραπομπές του συγγραφέα. Η αρίθμηση των παραπομπών, που είναι διαφορετική στην εργασία του Απ. Βακαλόπουλου, υπακούει τις ανάγκες του παρόντος κειμένου. Το παρόν κείμενο είναι αναδημοσιευμένο από τη σχεδία στ’ ανοιχτά της Αίγινας (αρχείο) με κάποιες διορθώσεις εκτός τους σχολιασμούς. Συνέχεια ανάγνωσης Πρόσφυγες στην Αίγινα του 1821