Ποιος είναι ο Σάμιουελ Γκρίντλι Χάου που η προτομή του –πολύ σωστά- κοσμεί το λιμάνι της Αίγινας;

Ο Σάμιουελ Γκρίντλι Χάου ήταν ένας ειλικρινής και ένθερμος υποστηρικτής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Ήταν ένας συνεπής δημοκράτης, διεθνιστής που βρέθηκε στα μέτωπα του αγώνα για την ελευθερία. Στις ΗΠΑ ήταν γιατρός ο οποίος συνέβαλε στην εκπαίδευση των τυφλών. Ήταν, επίσης, υπερασπιστής της ελευθερίας των μαύρων που ζούσαν σε συνθήκες σκλαβιάς μέχρι και τότε. Συγκινήθηκε από την Επανάσταση των Ελλήνων το 1821. Μαζί με άλλους που ήταν στη Φιλελληνική Επιτροπή της Βοστόνης έκανε ενέργειες για τη συλλογή χρημάτων που έφτασαν μέχρι και την ναυπήγηση της φρεγάτας «ΕΛΛΑΣ».

Ο Σάμιουελ Γκρίντλι Χάου ήρθε στην Ελλάδα όταν ξεκίνησε η εκστρατεία του Ιμπραήμ και εντάχθηκε στις δυνάμεις των Ελλήνων επαναστατών ως χειρουργός. Όμως δεν περιορίστηκε στην ιατρική και στην περίθαλψη τραυματιών αλλά πολέμησε επίσης με τέτοιο ενθουσιασμό που η φήμη του τον ακολουθούσε για χρόνια.

Αργότερα, το 1827, όταν επέστρεψε στην πατρίδα του αγωνίστηκε για να συγκεντρώσει χρήματα και προμήθειες για την αντιμετώπιση του λιμού στην Ελλάδα. Μαζί του έφερε και μικρό αριθμό ορφανών παιδιών από την Ελλάδα. Μάζεψε συνολικά το ποσό των 60.000 δολαρίων που δόθηκαν για τρόφιμα, ρούχα και την κατασκευή καταφυγίου για τους πρόσφυγες που είχαν έρθει στην Αίγινα από τα Ψαρά και τη Χίο όπως και για κατασκευή του λιμανιού της. Καταφύγιο επίσης κατασκευάστηκε στον Ισθμό της Κορίνθου όπως και νοσοκομείο στον Πόρο. Τελευταίο του ταξίδι στην Ελλάδα ήταν το 1866 κατά τη διάρκεια της Κρητικής εξέγερσης. Ο Χάου, όπως πολλοί φιλέλληνες, φόρεσε την ελληνική ενδυμασία.

Ποιος είναι ο Τζέφρι Πάιατ ο οποίος θα αποκαλύψει την προτομή του Σάμιουελ Γκρίντλι Χάου στο λιμάνι της Αίγινας στις 15-04-2019;

Ο Τζέφρι Πάιατ είναι ένας από τους πιο γνωστούς αμερικανούς διπλωμάτες με ρόλους αποσταθεροποίησης των χωρών οι οποίες αποτελούν «κίνδυνο» για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Ήταν ο αρχιτέκτονας της ουκρανικής κρίσης το 2014 και πρέσβης των ΗΠΑ την περίοδο που προέκυψε ο εμφύλιος στη χώρα. Έγινε διεθνώς γνωστός όταν διέρρευσε η τηλεφωνική επικοινωνία του με την υφυπουργό Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ. Είπε: «να πάει να γ****** η ΕΕ», σε μια περίοδο που η ΕΕ επιχειρούσε κάποια διαπραγμάτευση και ήρθαν στο φως οι πληροφορίες για τη συνεργασία της αμερικανικής κυβέρνησης με ένοπλες φασιστικές ομάδες στην Ουκρανία. Εκτός από τα 20.000.000 δολάρια για αυτό το σκοπό συμμάχησαν με το φιλοναζιστικό και αντισημιτικό κόμμα Svoboda.

Μετά την Ουκρανία ο Τζέφρι Πάιατ τοποθετήθηκε στη χώρα μας. Ήταν ο αρχιτέκτονας της εξωτερικής «μας» πολιτικής και ιδιαίτερα της συμφωνίας των Πρεσπών. Στόχος του δεν ήταν άλλος από το να εδραιωθεί το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ στα Βαλκάνια όπως και το να μετατραπούν οι χώρες μας σε οικονομικά προτεκτοράτα της ΕΕ, προωθώντας βεβαίως τον αλυτρωτισμό για να δημιουργεί, δίπλα σε άλλα εθνικά ζητήματα, ένα φυτίλι ανάφλεξης στην περιοχή.

Το τοπικό πολιτικό μας σύστημα;

Χάθηκε να μας έρθει ένας Αμερικανός ελληνιστής ιστορικός, φιλόλογος ή ένας άνθρωπος της τέχνης; Λες κι ο Πάιατ είναι ένας τουριστικός πράκτορας που θα φέρει καραβιές Αμερικανών τουριστών. Λες κι οι Αμερικανοί τουρίστες είναι κάποια καταναλωτικά πρόβατα που ακολουθούν τα ίχνη του Πάιατ.

Απλά, ντροπή τους!

Με την έκδοση του βουλεύματος του συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά που αποφάσισε την προφυλάκιση του εγκληματία Θρασύβουλου Λυκουρέζου, κλείνει ένας μικρός κύκλος αυτής της τραγωδίας που έπληξε το νησί μας αλλά και τη χώρα. Το βούλευμα καταδεικνύει τη χυδαιότητα του εκπροσώπου αυτής της τάξης, την ανύπαρκτη ηθική της, την απάνθρωπη συμπεριφορά της. Αυτή η μικρή ανακούφιση που μόνο εν μέρει δικαιώνει τους νεκρούς-θύματα του εγκληματία είναι αδύναμη ακόμα για να αναδείξει την κάθαρση στην τραγωδία και την τιμωρία στο έγκλημα. Με το κλείσιμο αυτού του κύκλου που είναι σίγουρο ότι θα ανοίξει πάλι σύντομα και εν ευθέτω χρόνω, καθότι θα ξεκινήσει μια σειρά αιτήσεων αποφυλάκισης για λόγους υγείας, παραμένει ανοιχτός ένα άλλος μεγάλος κύκλος: αυτός των προσπαθειών συγκάλυψης του εγκλήματος, των πραγματικών αιτιών και της πιθανής μετατροπής του σε λεπτομέρεια της ιστορίας των «ναυτικών ατυχημάτων». Και σε αυτούς τους κύκλους εμπλέκεται τόσο η επίσημη αρχή για την απόδοση του δικαίου και το κράτος όσο και ο λαϊκός παράγοντας που ωστόσο βρίσκεται σε ματαίωση, ειδικά αυτήν την περίοδο. Συνέχεια ανάγνωσης για το έγκλημα στην Αίγινα-οι πολιτικές και κοινωνικές διαστάσεις →

Τίποτε καλύτερο δεν θα περίμενε κανείς από τους εκπροσώπους της τοπικής μας μούχλας από το να ευχαριστούν προνομιακά τους όμοιούς τους ή κάποιους από αυτούς και άλλοι, οι όμοιοί τους δηλαδή, να στολίζουν με συνταρακτικά λόγια την ασημαντότητά τους για την προσφορά τους. Αν προσθέσουμε και τις δηλώσεις τους για το πόσο «συντετριμμένοι» νιώθουν για το «ναυτικό ατύχημα», μπας και γλιτώσουν την τουριστική περίοδο, συμπληρώνεται η συνταγή της πολιτικής ως απάτης. Παλιά η μέθοδος. Είναι η άντληση της κοινωνικής υπεραξίας από τη συμμετοχή σε ένα γεγονός που πολλαπλασιάζει εμμέσως την κοινωνική, πολιτική και οικονομική ισχύ. Επιβεβαιώνει την πραγματική ανυπαρξία, την αχρηστία, την ανασφάλεια μπροστά σε μια γήινη και όσο το δυνατόν υγιή καθημερινότητα χωρίς παρόλες και φανφάρες. Για αυτούς όλους «μικρούς» και «μεγάλους» «ήρωες» αρκούν αυτές οι γραμμές. Ας μην μας απασχολήσουν περισσότερο. Ακόμα και οι «αφελείς» καταλαβαίνουν ότι συντηρείται απλά η αναπαραγωγή της τοπικής μας μούχλας. Όμοιος τον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα. Από κει και πέρα αυτοί που πάντα τρέχουν χωρίς την ανάγκη της προβολής αυτό πάντα θα κάνουν-και καλώς θα κάνουν. Δεν έχουν την ανάγκη μιας εφήμερης μνείας.

Όμως τα παρακάτω αποτελούν το κέντρο βάρους με αφορμή και αιτία το έγκλημα μεταξύ Πέρδικας και Μονής:

1)Θα έχουμε (πάλι) ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία; Θα έχουμε (πάλι) μια τραγωδία χωρίς κάθαρση; Συνέχεια ανάγνωσης Για το έγκλημα στην Αίγινα: μεταξύ Πέρδικας και Μονής →

Με έναν ευτελή τρόπο επέλεξε η τοπική μας κυβέρνηση και δημοτική αρχή να προσελκύσει κατ’ επάγγελμα δημοσιογράφους που διαφημίζουν ή προωθούν, κατόπιν παραγγελιών, τουριστικούς προορισμούς. Το διήμερο αυτό που ονόμασαν “φιλοξενίας και ενημέρωσης” περιείχε δυο γεύματα και δυο δείπνα. Το οργάνωσε παροπλισμένος δημοσιογράφος που προβάλλεται ως ο “επιτυχημένος δημοσιογράφος που εγκατέλειψε την Αθήνα για τη μαγευτική Αίγινα”. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα μιας δημοτικής αρχής που θεωρώντας ως κεκτημένο δώρο την προσφορά σκηνοθετημένων εικόνων προς κατανάλωση επενδύει στην υπάρχουσα βιομηχανία των 200 μέτρων της παραλίας της πόλης και της επέκτασής της και σε άλλα σημεία του νησιού, δίπλα στα εργασιακά κάτεργα των κακοπληρωμένων 12-15-18ώρων. Με τέσσερα τραπεζώματα και πολλές υποσχέσεις. Η “φιλοξενία” που η δημοτική αρχή την αρνείται για όσους την έχουν πραγματικά ανάγκη, όπως οι πρόσφυγες, την προσφέρει για κάποιους γραφιάδες που θα διαφημίσουν την σκηνοθετημένη της αγορά εντυπώσεων. Συνέχεια ανάγνωσης Τα τραπεζώματα του Δήμου Αίγινας →